Pagina's

Powered By Blogger

zondag 6 november 2011

Twitter verrijkt je leven....

2 jaar geleden hoorde ik voor het eerst over Twitter...  Voor mij was dit destijds iets nieuws. Ik maakte een account aan. In het begin moest ik me behoorlijk orienteren wat het nu eigenlijk inhield, kleine berichtjes verzenden online van 140 tekens. Na een kleine week dacht ik het eigenlijk wel gezien te hebben en heb er geen aandacht meer aan geschonken. In januari 2010 ben ik er eigenlijk uit interesse weer mee begonnen. Het fenomeen werd meer bekend in de media en steeds meer mensen schenen te gaan `twitteren`.  Met name ook politici, sportmensen, bekende Nederlanders, journalisten etc.  gingen middels dit medium hun `mening` geven. Een ramp vond plaats, een aantal commissies in de politiek en de Val van het Kabinet volgden in kort tijdsbestek. Toen begon ik Twitter echt interessant te vinden door mensen te gaan volgen. Op een heel snelle manier zag ik namelijk informatie op een heel breed vlak. Normaliter vernam ik dat natuurlijk ook dagelijks wel via de televisie of de krant maar dit was toch echt leuker.  Ik ben meer mensen gaan volgen. In het begin duurde het wel even voordat het volgersaantal steeg maar na verloop van een kleine 2 a 3 maanden had ik toch zo´n 100 volgers. Zelf twitterde ik er ook lustig op los en schroomde niet om mijn mening over zaken welke mij interesseerden mijn mening te geven. Dit ligt nu eenmaal in mijn aard. Menig discussie is in die periode er wel geweest. Doch dat kenmerkt naar mijn mening ook weer dit medium.   


Langzamerhand steeg het volgersaantal en nu bleek ook dat je via Twitter mensen meer kon leren kennen. En opmerkelijk wat mij opviel is dat de meesten, veruit de mensen, gewoon zichzelf zijn. Met sommigen raakte je zelfs via DM (direct message) zelfs dieper in `gesprek`  waardoor je over en weer persoonlijke zaken kon uitwisselen. Min of meer is daardoor met een aantal een goede vertrouwensband ontstaan. Zelfs met mensen die ik nog nooit had of heb gezien. Uiteindelijk heb ik door Twitter nu reeds zo´n 50 mensen echt persoonlijk ontmoet door  zogenaamde TweetUps bij te wonen. Mijn voorkeur, leert de ervaring, bleek uit te gaan naar ontmoetingen met een klein aantal mensen waarbij in een luchtige sfeer een hapje werd gegeten en een gezellige middag of avond werd gemaakt. Ik ben blij dat ik hierdoor een aantal mensen echt IRL (in real life) heb leren kennen waarvan sommigen echt `maatjes`  voor het leven zijn geworden. Iets wat ik mij totaal niet had kunnen voorstellen toen ik met dat Twitter begon.   


Nu, zo´n 2 jaar verder, heb ik een groot aantal volgers en volg er zelf ook heel veel. Dat is in de loop der tijd zo ontstaan en gegroeid. Absoluut met de meeste volgers heb ik slechts sporadisch soms contact en met anderen zelfs helemaal niet maar ben toch blij dat ze mij volgen. Met een kleine groep heb je dagelijks meer contact. Ze steunen je als je ergens mee zit en dat is andersom ook zo. Dat maakt dit medium voor mij dan ook meer dan bijzonder. Het is prettig om te weten dat je sommige zaken met deze mensen kunt delen.  


Om een lang verhaal kort te maken......   ik ben blij dat ik met dit medium ben begonnen destijds en zou het niet meer willen missen. Tis min of meer een verlengstuk geworden van jezelf en heeft mij heel veel nieuwe leuke contacten opgeleverd. Sommige mensen in mijn omgeving prive, ook vrienden,  vragen zich wel eens af wat ik er `leuk` aan vind. Dat is vaak moeilijk uit te leggen. 


Ervaar het zelf !